VDG*VDB is een samenwerkingsverband tussen
Martijn van de Griendt en Walter van den Berg.

 

 

 

 

Erger dan een beetje

Ze legde haar sleutels op het tafeltje in de hal en zonder het licht aan te doen liep ze naar het keukenraam. Hij stond nog beneden. Ze keek een paar tellen naar zijn auto.

Ze zette de kranen van het bad aan en schopte haar schoenen uit. Met één hand smste ze, met de ander trok ze haar kousen omlaag. Toen ze het smsje verstuurd had, ging haar telefoon over. ‘Hee. Dus je bent nog wakker,’ zei ze. Ze luisterde. ‘Nee, Martin ligt te slapen in zijn auto. Bij de bowlingbaan. Ik ben thuisgebracht door iemand anders.’ Ze legde haar telefoon neer en in één beweging trok ze haar truitje uit en pakte ze de telefoon weer op. ‘Ja, sorry — wat zei je precies? Ik legde je even neer.’ Ze stak haar linkerhand in het water en voelde. ‘Nee, echt, hij ligt in z’n auto te slapen. Als ie wakker wordt morgen, rijdt ie zelf maar naar huis.’ Ze draaide de koude kraan dicht en liet de hete lopen. ‘De zanger. Ja, er was een zanger, en hij was waardeloos, en hij heeft me thuisgebracht.’ Ze liep terug naar de keuken, het licht uit, maar toch haar linkerarm over haar borsten. ‘Nee, hij is nu weg.’

Ze lag in bad. ‘Jij wilt altijd weten of mannen sexy zijn. Ik vind sexy echt niet kunnen. Nee, het woord sexy.’ Ze tilde een been op. Water liep over haar huid. ‘Lekker. Ik vind lekker een beter woord dan sexy. Een man kan nog veel meer kwaliteiten hebben, maar je wilt eerst weten of ie lekker is. Sexy is voor mensen uit de jaren zeventig.’ ‘Nee, zo oud ben jij niet.’ ‘Oké, als jij je zo oud voelt, mag jij zo oud zijn.’ Ze lachte. ‘Nee, hij was niet lekker. Hij was een beetje triest. Nee, Martin is niet triest.’ ‘Niet. Niet.’ ‘Ja, jij zal er wel verstand van hebben. Hee lieverd, ik ga je ophangen. Ja, jij ook. Spreek je snel. Dag lieverd.’

In haar badjas stond ze in de donkere keuken. Ze leunde met haar kont tegen het aanrecht, een mok thee in haar handen, en ze keek naar buiten.
Ze glimlachte toen zijn auto de straat in kwam rijden. ‘Dit is erger dan een beetje triest,’ zei ze. Ze keek hoe hij uitstapte en toen hij naar de voordeur liep, verdween hij uit haar horizon.
Toen de bel ging, wachtte ze heel even.

(4-4-2005)

The photographs on this web page are copyright 2004 Martijn van de Griendt Fotografie.
De tekst is copyright Walter van den Berg.