Als het zo was dat ik een weggestopt kind van Bea en Claus bleek te zijn, en dan nog wel hun eerste, dan zou ik het volk een plezier doen en koninginnedag on the fly programmeren.
Wachten tot het een beetje mooi weer wordt, het knmi bellen en vragen: woensdag?
Woensdag belooft een prachtige dag te worden, majesteit.
Nou, vooruit, woensdag dan.
Dat er dan een speciale editie van de Staatscourant uitkomt. En dat de reguliere programmering op televisie wordt onderbroken. Mijn hoofd op tv. De hele natie gaat rechtop zitten. “Landgenoten,” zeg ik dan. “Het heeft mij behaagd...” (of misschien zeg ik wel ons, het heeft ons behaagd — daar zal ik tzt een team van mediamensen op zetten) “...koninginnedag dit jaar op woensdag 22 mei te vieren.”
En dat er dan meteen overal telefoons beginnen te rinkelen. Koninginnedag!
Ik zou nog wat tradities overboord gooien. Het volksdansen — man, als ik iets niet zou willen zien, als koning zijnde, dan zou het wel dat volksdansen zijn. Of de moderne variant ervan: streetdance. Meisjes die door hun moeder op streetdance zijn gezet en dan een heel fucking jaar oefenen omdat de koning door hun dorp komt.
Beter nog: ik laat dat dorp helemaal links liggen.
Ik blijf gewoon in Amsterdam.
O ja, dat ook, natuurlijk: Amsterdam wordt de residentie. Ja, sorry. Leuke stad, Den Haag, maar ik ben nou eenmaal een Amsterdammer.
Ik ben er alleen nog niet uit of ik dan in het paleis op de dam ga wonen of dat ik dat alleen als kantoor gebruik. Als werkpaleis, zoals dat dan heet.
Ik ga dus gewoon Amsterdam in, natuurlijk. Min of meer dezelfde route die ik nu als burger volg, maar dan met wat veiligheidsmensen om me heen. Af en toe loopt dan één van die broers van me mee. Of twee. Dat is ook nog zo: ik krijg er meteen een hele zwik familie bij. Dat zal niet allemaal even soepel lopen, rancune, afgunst, blabla. De schijn een beetje ophouden naar het volk en zo. Ach ja.
Maar één ding hou ik erin: even bij de bejaarden langswippen. Daar ben ik gek op, op bejaarden. En zij op mij, natuurlijk, omdat iedereen weet hoe het is gegaan met mij en dat koning worden: natuurlijk ben ik een gewone jongen van het volk, dus met mij kan je lachen. En het is altijd mooi weer op koninginnedag (het blijft gewoon —inne, hoor, als een soort eerbetoon aan oma Juul, want dat was natuurlijk iederééns oma), dus iedereen is toch al vrolijk.
Nee, dat komt wel goed, met mij als koning.
(30-04-2004)
The photographs on this web page are copyright 2004 Martijn van de Griendt Fotografie.
De tekst is copyright Walter van den Berg.
