Tussen de boekenkasten door

Ik nam de lift naar de derde etage. Op de derde zit een uitbouw binnen het glas, en in de uitbouw staan ouderwetse tafels zoals ze vroeger ook in bibliotheken moeten hebben gestaan, met een schuin tafelblad en groen vilt. Ik heb daar vaker gezeten; als je niet schreef, kon je door de grote ramen naar de stad kijken.
Ik kwam de lift uit en de OBA was vol. Achter de rijen met computers zaten Marokkaanse jongetjes Runequest te spelen, op de plekken zonder computers zaten studenten met openliggende boeken en opengeklapte laptops.
Ik liep tussen de boekenkasten door naar de uitbouw, maar alle plekken in de uitbouw waren bezet, de tafels onzichtbaar onder al het papier.
Ik pakte een roltrap omhoog, ik pakte weer een roltrap omlaag, ik vond een plek in een diepe stoel zonder tafel, legde mijn macbook op een kunstboek op mijn schoot, klapte ‘m open — en er kwam niets.

Ik las wat ik tot dan toe had, zuchtte een paar keer diep, keek op twitter, keek op facebook, klapte mijn macbook weer dicht en vertrok.