Hatsee, nog een open brief

Ik heb dus die serie open brieven in de NRC Next, en omdat ik vandaag nog niks mee heb gemaakt, is hier de brief van afgelopen week:

Ik zou heel graag dingen willen kunnen roepen als ik schrijf je kapot! en nu ik mij een paar weken tot jullie kan richten, lieve generatie next, heb ik de illusie dat ik dat ook daadwerkelijk kan zeggen tegen iedere jandoedel die bij de bakker voordringt. Nu heeft een voordringende jandoedel niet al veel te vrezen van een stukje in de linkerbovenhoek van de krant, maar ik ben boos op mijn bank, en ik vind dat ik heel terecht boos ben, en berg je, bank, want ik schrijf je kapot!

Toen ik vorige week thuiskwam, stond er een berichtje op mijn antwoordapparaat. Ik had ooit gepind op een pinplek waar fraude was gepleegd, en uit voorzorg was iedere klant van de ABN-AMRO die daar zijn pas had gebruikt, geblokkeerd. Wat ik niet onlogisch vond. Maar: ik wilde wel geld hebben. Dus ik belde de helpdesk van de bank, en de helpdeskmevrouw zei dat ik geld kon opnemen bij mijn eigen filiaal. Ik had ooit een bank op de hoek en toen sloot de ABN-AMRO alles, en nu is mijn filiaal op een kantorenpark ver weg. Daar werd ik geholpen door een jongen die me vertelde dat particulieren vanaf 1 mei geen geld meer op kunnen nemen. Dat ik naar de kas op Schiphol moest.

Pardon? Ik vroeg waar ik mijn treinkaartje naar Schiphol mee moest pinnen.

Hij ging bellen voor me. Waarbij hij me even de schuld wilde geven van alles door te zeggen ‘dus u had drie keer verkeerd gepind?’ Nee, fraude. ‘De automaat heeft uw pas ingeslikt?’ Nee, luister wat ik zeg. Hij belde. Oh ja het kon toch. En dan doen alsof me een enorme gunst wordt verleend.

Ik haat ze. Ik haat die jongen en ik haat de ABN-AMRO.

Maar: ik ga dus echt niet van bank wisselen, hè, want dat is me veel te veel werk.