Het lijkt wel maandag

Ik wilde een stukje voor u schrijven over een jongen met een designerbril die gisteren muziek stond te maken in de sportschool, wat heel pijnlijk was, want er was duidelijk niemand die behoefte had aan die muziek. Ik wilde er zo’n typisch vandenb-stukje van maken, zo’n stukje dat als nagels over een schoolbord gaat, maar het lukte niet; het ging nergens heen.

Sorry. Ik beloof dat ik binnenkort weer iets meemaak waar wel een punchline aan vastzit.

Hoe is het met u? Met mij gaat het goed. Druk op de klus, en verder is het leven mooi. Vakantie geboekt met Robin, en in ons hoofd zitten we al aan het strand. Ik doe leuke dingen met leuke mensen, ik lees weer wat meer en ik schrijf over dingen waar ik over nadenk (dat terwijl ik juist ben geinterviewd door een aardige jongeman omdat ik nooit last had van meningen), en toen ik gisteren in de bibliotheek ging zitten, had ik een heel goed idee voor boek drie. Meteen 2545 woorden getikt.

Tja.
Niet echt vullend voor u, zo’n stukje over niets.
Waar u wel elke dag nieuwe stukjes vindt die de moeite waard zijn: janvanmersbergen.nl. Jan is mijn favoriete Nederlandse schrijver, en zijn vijfde boek zit eraan te komen, en ik heb de drukproef hier op mijn bureaublad staan, en ik kan u vertellen: het is heel, heel mooi.

Dit mag u beschouwen als geheimtip (al heb ik Jan vaker geprezen hier), maar het is eigenlijk idioot dat Jan van Mersbergen nog als geheimtip rondloopt — elke boekhandel zou stapels van hem in voorraad moeten hebben, en die stapels zouden als een malle moeten verkopen.