11 september 2008
Bright had een stukje over Printing On Demand, waarin allerlei mogelijkheden worden belicht om je manuscript in boekvorm thuisgestuurd te krijgen, en ik had er een reactie achtergelaten.
Voor iemand die graag wil dat zijn als literatuur bedoelde boek uit wordt gegeven, zou het ook mee moeten tellen dat het enige waardering van ‘echte’ uitgevers krijgt. Als die het niet uit willen geven, lijkt het me behoorlijk lullig als je dan POD gaat.
Goh, kijk, ik heb een boek geschreven. Ja, het zijn een heleboel woorden met een kaft eromheen, maar de kans dat iemand anders dan jij het ooit mooi gaat vinden, is klein. Want: het is niet goed genoeg.
Ja, er zijn goede boeken die door uitgevers over het hoofd zijn gezien, maar dat is echt meer uitzondering dan regel.
Je boek op die manier de wereld ingooien is een beetje alsof je ooit profvoetballer wilde zijn en nu op het veldje achter de flat eerst de champions league-hymne tettert voor je een balletje gaat trappen.
Als je vrienden en kennissen op die manier wil verwennen met je literair bedoelde boek, vooral doen, maar leer mij schrijvende mensen kennen: die hunkeren naar erkenning. En een POD is wat dat betreft het opgeven van alle hoop.
De te verwachten reactie van ene Renej daarna: Ja man Walter, zelfs jouw boeken worden uitgeveven, dus als je dan nog een POD nodig hebt, dan zuig je wel..
En Renej heeft gelijk. Mijn boeken zijn natuurlijk briljant (haha), maar als je het een beetje kan, dat boekenschrijven, dan is de kans op uitgave heel behoorlijk. Voor ik in het wereldje zat, dacht ik dat uitgegeven worden schier onmogelijk was. Dat is het niet. Er worden heel erg slechte dingen uitgegeven. Uitgevers zijn als de dood dat ze de volgende Kluun missen, dus hatsee, binnenslepen dat boek over een omgangsregeling gone bad of over een ziekte die we nog niet hebben gehad.
Mijn reactie op het stuk bij Bright klonk vast heel arrogant, want daar ben ik goed in, maar wat ik bedoelde was dat de schrijver ervan helemaal voorbij gaat aan het magische dat aspirant-schrijvers in een echte uitgever zien. ‘Schrijver worden’ (en dan zoals duizenden mensen daarover fantaseren, met recensies in de krant en kaartjes voor het boekenbal) betekent uitgegeven worden. Je vast heel boeiende levensverhaal van A tot Z naar Lulu.com sturen is, als je ooit dat specifieke idee over het schrijverschap had, pure wanhoop.
Statistieken worden bijgehouden door Google Analytics, maar ik heb geen idee waar ik eigenlijk naar kijk.