Doorfietsen

Ik heb mijn racefiets één dag voor de Tour de France begon gekocht, maar dat is toeval. Ik wilde bijna tegen de verkoper zeggen dat ik me er bewust van was dat, maar dat hij niet moest denken dat. Maar hij zal zoveel van dat soort mannen binnen krijgen.

Het kwam door vriend M., eigenlijk — hij kocht er een, en ik zat er al heel lang over te denken, en omdat hij er een kocht, brak dat dunne lijntje dat altijd tussen denken over en kopen gespannen is.

Dus nu ben ik de trotse bezitter van een razendsnel aluminium ros.
Ik heb in de eerste dagen dat ik ‘m had rondjes gereden rond Amsterdam, en toen we naar Brabant vertrokken, heb ik ‘m meegenomen, en ik heb daar flinke stukken gereden.

Maar: nu staat ie nog in Brabant. En hij moet terug. Dan kan je met je fiets op de trein stappen, maar je kan ook gaan fietsen. Dus mijn voornemen voor aankomende vrijdag: fietsen. Van Brabant (omgeving Tilburg) zo ver mogelijk richting Amsterdam. Misschien/waarschijnlijk stap ik ergens onderweg op de trein, maar ik wil proberen zo ver mogelijk te komen. Het moet kunnen. En zoals mensen die veel hardlopen verslaafd zijn aan doorlopen, ben ik al verslaafd aan doorfietsen, verder wil ik, nog even langer. Dus wie weet.