Uw speciale vriendin

Ik moet u iets vertellen over iemand in uw vriendenkring. Ik zal geen namen noemen, maar het gaat over een vrouw. U zou over haar spreken als een ‘speciale vriendin’.
U kent haar goed. Dat is niet per se omdat u haar veel ziet of omdat u way back gaat, maar u krijgt bij haar altijd het gevoel dat ze bij u, en speciaal bij u, een open boek is. Het hart ligt op de tong als ze u spreekt. Ze moet bij u altijd ‘echt even haar verhaal kwijt’. Daarom heeft u een speciaal gevoel bij haar. Ja, zal u zeggen als het over haar gaat: het voelt toch alsof we een speciale band hebben.
Welnu: die speciale band heeft ze ook met 27 anderen.
Waarom ik dat weet?
Nou, kijk: uw speciale vriendin verveelt zich in het Openbaar Vervoer. En om haar verveling tegen te gaan belt ze u. Ze leest geen boek, ze speelt geen Candy Crush, ze belt u. Als ze u belt, ‘moet ze haar verhaal kwijt’ aan u, wat betekent dat u er geen woord tussen krijgt, en als ze haar verhaal kwijt is, BELT ZE HAAR ANDERE 27 VRIENDINNEN MET PRECIES HETZELFDE VERHAAL.
Ik weet dat omdat ik heel, heel vaak met haar in het OV zit.