Tree of Smoke – Denis Johnson

Ik heb me ooit voorgenomen alles wat ik lees hier te bespreken of in ieder geval te noemen, maar natuurlijk hou ik me niet aan dat voornemen, want druk/geen zin/etc. Mijn voornemen wordt ook af en toe flink in den wielen gereden door een boek waar ik zo lang mee bezig ben dat ik na het lezen het overzicht niet meer heb. Wat heb ik nou eigenlijk in godsnaam gelezen?

Misschien is dat een tactiek van de schrijver: maak je boek zo ondoorgrondelijk en dik tegelijk, dat de lezer stunned achterblijft. Tree of Smoke van Denis Johnson is zo’n motherfucker. Ik denk dat ik twee ruime maanden heb gedaan om de 702 pagina’s weg te werken, en naderhand heb ik een paar recensies opgezocht om te kijken of iemand me kon helpen met een beetje duiding.

In één van die recensies las ik zo ongeveer: ik heb ook geen idee waar het over gaat, maar wat een fantastisch boek!

Ja, nou ja, dat begreep ik, maar ik had er niets aan.

Van de week sloeg ik het dus dicht, na die maandenlange worsteling, en mijn verzuchting lag dicht bij de inhoud van die recensie.