Gratis af te halen

Zondag stapten we in de auto omdat we nog naar Amsterdam moesten – de oude huurwoning moest leeg worden opgeleverd, en de vloeren moesten er nog uit. We hadden het laminaat op Marktplaats gezet, gratis af te halen, maar alleen op die en die zondag, en als je zelf meehelpt met eruit halen.

We hadden er geen zin in, want we wilden verder in ons nieuwe huis, daar was nog genoeg te doen, we wilden niets meer met die oude woning op die overvolle kruising te maken hebben.

We hadden een paar dagen geleden bij een van de buren in de tuin gezeten, en die hadden gezegd dat het inderdaad heel stil was hier, alleen de weekends, dan hoor je de motoren over de dijk rijden, maar we waren het laatste jaar de motoren gewend die vanuit Nieuw-West de kruising opkwamen, motoren van jongens die een jaar daarvoor nog op scootertjes hadden gereden, en nu op machines reden die ze hadden uitgezocht op het lawaai dat ze konden maken.

We luisterden naar de buurman en glimlachten, en toen we het weekend in ons nieuwe huis achter de dijk meemaakten, hoorden we niets, niets, niets.

We zaten mokkend in de auto, we wilden niet weg, maar het moest. we reden over de dijk, en de boerenzwaluwen scheerden speels langs het voorruit, met tientallen tegelijk, en de koeien graasden rustig in de uiterwaarden, en we zagen een buizerd op een paaltje zitten, en we bedachten dat we een paar uur later weer de A2 af zouden rijden, naar beneden, naar onze rivier, en dat we die avond gewoon weer terug zouden zijn.