Young love

Mijn oude moedertje zit in een bejaardenhuis, en ze is daar een tijd ongelukkig geweest, maar nu heeft ze een vriendje.
Het risico van verkering krijgen in het bejaardenhuis is de beperkte houdbaarheidsdatum; haar vriendje is 78, heeft longemfyseem en door de suiker zijn zijn benen niks meer waard. Eigenlijk zouden zijn voeten eraf moeten, maar zijn lichaam zou de narcose niet meer aankunnen.

Mijn oude moedertje zit daarmee, natuurlijk — heeft ze het geluk gevonden, is het met iemand die er binnenkort wel eens mee op zou kunnen houden.
Van de week zat ze een potje bij hem te huilen, en hij zei dat ze zich geen zorgen moest maken. ‘Als ik doodga, ben ik nog steeds bij je. Dan zit ik vanaf een wolkje naar je te zwaaien.’
‘Maar dan weet ik toch niet naar welk wolkje ik moet kijken?’ snikte mijn oude moedertje daarop.