6 maart 2009
In de Varagids die nu in de winkel ligt, staat een boekenweekthemagerelateerd stukje over waarom honden zo briljant zijn.
In het stukje komt de hond van mijn oude baas J. voor, en oude baas J. mailde me dit, ter aanvulling:
Toen we een keer ’s avonds laat in januari met strenge vorst thuiskwamen was Kluivert door het dolle. Hij blafte en sprong en probeerde ons mee te lokken. Ergens diep onzichtbaar in de bosjes tikte hij met z’n snuit een kip aan. Die bleek vast te zitten en zat daar dood te vriezen. Snel in het hok gezet en alles kwam goed. We waren natuurlijk wat teleurgesteld dat Kluivert niet al wat eerder op de avond even gebeld had om te waarschuwen.
Statistieken worden bijgehouden door Google Analytics, maar ik heb geen idee waar ik eigenlijk naar kijk.